Wielki Piątek

Modlitwa w rodzinie w Wielki Piątek

Tak samo jak w Wielki Czwartek gromadzimy się przy stole nakrytym białym obrusem. Na stole jest zapalona świeca, Pismo Święte (z zaznaczonym fragmentem z Ewangelii św. Marka Mk 15, 1-47), wyeksponowany krzyż. Można też przygotować książeczki z zaznaczoną pieśnią pasyjną (np. „Krzyżu Chrystusa”), którą zaśpiewamy po odczytaniu Ewangelii. Każdy z uczestników przynosi też swój krzyżyk (może być ze ściany swojego pokoju, z bierzmowania, z łańcuszka.). Prowadzący ma wydrukowany tekst nabożeństwa.

1. Wszyscy stoimy wokół stołu

P: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen

P: Dziś jest Wielki Piątek – dzień męki i śmierci Pana Jezusa na krzyżu. Rozpocznijmy naszą modlitwę aktem żalu. Uznajmy naszą obojętność na miłość Boga, przeprośmy za nasze grzechy, przez które krzyżowaliśmy Chrystusa obecnego w naszym życiu. Prośmy o miłosierdzie dla nas i całego świata:

P: Panie, który przyszedłeś na świat, aby pojednać nas z Ojcem, zmiłuj się na nami

W: Zmiłuj się na nami.

P: Chryste, który umarłeś na krzyżu za nasze grzechy, zmiłuj się nad nami.

W: Zmiłuj się nad nami.

P: Panie, który poprzez swoją mękę i śmierć dałeś nam nowe życie, zmiłuj się nad nami

W: Zmiłuj się nad nami

P: Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen

P: Usiądźmy. Z uwagą wysłuchajmy fragmentu Ewangelii św. Marka, opisującej śmierć Jezusa na krzyżu

Wyznaczona wcześniej starsza osoba lub sam prowadzący czyta z Biblii fragment Ewangelii św. Marka – Mk 15, 1-47

Po odczytanej Ewangelii możemy zaśpiewać pieśń o krzyżu np.: „Krzyżu Chrystusa”

P: Teraz posłuchajmy rozważania Ojca Świętego Franciszka:

Chrystus z miłości oddał samego siebie aż do końca, aby cię zbawić. Jego rozpostarte ramiona na krzyżu są najcenniejszym znakiem przyjaciela, który potrafi posunąć się do ostateczności: „Umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J 13, 1). Święty Paweł stwierdził, że żyje, powierzając się tej miłości, która dała mu wszystko: „Obecnie życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie” (Ga 2, 20). Ten Chrystus, który zbawił nas na krzyżu od naszych grzechów, z tą samą mocą całkowitego daru z siebie nadal dzisiaj nas zbawia i odkupuje. Popatrz na Jego krzyż, przylgnij do Niego, daj się zbawić, ponieważ ci, którzy pozwalają, żeby ich zbawił, zostają wyzwoleni od grzechu, od smutku, od wewnętrznej pustki, od izolacji. A jeśli grzeszysz i odchodzisz, On cię podnosi na nowo mocą swego krzyża. Nigdy nie zapominaj, że On przebacza siedemdziesiąt siedem razy. Za każdym razem bierze nas w swoje ramiona. Nikt nie może nas pozbawić godności, jaką obdarza nas ta nieskończona i niewzruszona miłość. On pozwala nam podnieść głowę i zacząć od nowa, z taką czułością, która nas nigdy nie zawiedzie i zawsze może przywrócić nam radość. Jego przebaczenie i zbawienie nie są czymś, co kupiliśmy lub co musimy nabyć za pomocą naszych uczynków lub wysiłków. On nam darmo przebacza i nas wyzwala. Jego ofiarowanie się na krzyżu jest czymś tak wielkim, że nie możemy i nie musimy płacić, musimy je tylko przyjąć z ogromną wdzięcznością i radością, że jesteśmy tak kochani, zanim mogliśmy to sobie wyobrazić: „Bóg sam pierwszy nas umiłował” (1 J 4, 19).

(Franciszek, Christus vivit, p.118,119,121.)

Możemy zostawić chwilę ciszy na indywidualną refleksję nad usłyszanym słowem

2. Modlitwa powszechna

P: Powstańmy. Chrystus oddał życie za każdego człowieka, bez wyjątku. Złączeni z Nim prośmy Ojca niebieskiego o miłosierdzie dla nas i wszystkich ludzi. Po każdym wezwaniu będziemy powtarzać: Miej miłosierdzie dla nas i całego świata

P: Prosimy Cię, Ojcze się za cały Kościół święty, aby wszystkim ludziom głosił Twoje zbawienie i trwał w wyznawaniu prawdziwej wiary.