Parafia Św. Anny
w Ustroniu - Nierodzimiu

W Święto NMP Matki Kościoła – 20 maja 2024 r. – Kuria Diecezjalna jest nieczynna.

O tym, że koronacja wadowickiego obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy była odpowiedzią na wieloletnie świadectwa wiernych, dokumentujące cuda i łaski otrzymane za wstawiennictwem Matki Bożej przypomniał 19 maja 2024 r. bp Roman Pindel w bazylice w Wadowicach. Biskup bielsko-żywiecki sprawował Mszę św. w ramach przygotowania do 25. rocznicy koronacji cudownego obrazu. Duchowny zwrócił uwagę, że wydarzenie, które miało miejsce 16 czerwca 1999 r., zapamiętane zostało przede wszystkim jako emocjonalne wspominanie przez Jana Pawła II czasów jego młodości tu „gdzie wszystko się zaczęło”. Jak zaznaczył biskup, koronacja była odpowiedzią na wieloletnie świadectwa wiernych, dokumentujące cuda i łaski otrzymane za wstawiennictwem Matki Bożej. „Kardynał Franciszek Macharski zdecydował o ozdobieniu obrazu koronami biskupimi, a koronacji dokonał papież Jan Paweł II” – wyjaśnił hierarcha. Zauważył, że parafia w Wadowicach ma bogatą historię duchowych przemian i nawróceń, w tym znaczące wydarzenie z 1844 roku, kiedy to masowo przystępowano do Towarzystwa Wstrzemięźliwości, odrzucając pijaństwo. Wytłumaczył, że wprowadzenie abstynencji było wspierane różnymi formami, w tym symbolicznymi „pogrzebami gorzałki”. „Trzeźwość stała się trwałym elementem życia parafian, co dokumentują zapisy z rekolekcji” – przypomniał. „Religijne motywowanie wadowiczan do trzeźwości okazało się trwałe, o czym świadczą zapisy z rekolekcji, których celem było odnowienie postanowień złożonych przed kilku laty wobec proboszcza. Okazało się, że dochowanie przysięgi sięgała nawet 80 proc. Parafia wadowicka nie tylko najwcześniej rozpoczęła rewolucję obyczajową i duchową w Galicji, ale też długo, bo do początku XX w. przybywało, choć mniejszej liczbie pragnących prowadzić trzeźwe życie w domu i w rodzinie, oszczędzać, lepiej się odżywiać, kształcić swoje dzieci i być szanowanymi obywatelami” – kontynuował. Zwrócił uwagę, że kolejnym istotnym wydarzeniem było przybycie redemptorystów do Wadowic w 1897 roku, którzy prowadzili misje parafialne, przynosząc obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, kopię oryginału z Rzymu. „Oryginał pochodzący z Krety był w Rzymie czczony od 1499 roku. Kilka wieków później, w ruinach klasztoru augustianów odnaleźli go redemptoryści i umieścili w rzymskim kościele św. Alfonsa Liguori. Tam doznawał wielkiej czci, jego zaś kopie i nabożeństwo rozpowszechniają redemptoryści po całym świecie do dziś. Wadowicka kopia obrazu została wykonana zapewne w Polsce pod koniec XIX w. Różni się od rzymskiego oryginału przede wszystkim urodą dziewczęcą twarzy Matki Bożej” – dodał. Obraz ten szybko zyskał popularność i stał się miejscem licznych modlitw i świadectw otrzymanych łask. W 1929 roku zbudowano nowy ołtarz dla obrazu, a w 1954 roku wprowadzono nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, która gromadziła wiernych w każdą środę. Przywołał postać kolegi seminaryjnego Karola Wojtyły i wieloletniego proboszcza wadowickiego ks. infułata Kazimierza Sudera, który odnotowywał w swej kronice liczne nawrócenia i świadectwa wysłuchanych modlitw, zachęcając wiernych do dziękowania za otrzymane łaski. Starania o koronację obrazu były wspierane przez zapisy tych podziękowań. „Sprawa, która leżała na sercu ks. infułata, to mała ilość podziękowań, bo próśb było zawsze dużo. Gdy ktoś mówił o wysłuchaniu swojej prośby, nieraz pytał wprost: A czy za to też podziękowałeś? Jeżeli nie, to masz tu kartkę, napisz i zostaw albo wrzuć do skrzynki. On też w księgach wpisywał podziękowania za doznane łaski, by móc podjąć starania o koronację obrazu. Mówił, jak bardzo jest to potrzebne dla przyszłych pokoleń, ale także dla współczesnych, którzy powinni świadczyć o tym, jak Bóg jest dobry” – wspomniał. Zdaniem biskupa, wybór Jana Pawła II na papieża miał znaczący wpływ na wadowicką społeczność. Niemniej, jak podkreślił, pytania o trwałe duchowe owoce tego wydarzenia pozostają aktualne. „Czy wybór Rodaka na stolicę Piotrową wprowadził jakąś nową jakość do naszego życia? Czy to niezwykłe wydarzenie w naszym pokoleniu dokonało przemiany podobnej do tej, gdy nasi przodkowie w połowie XIX w. masowo porzucali pijaństwo, wciąż niszczące życie gdzie indziej? Czy nasze pokolenie szuka pomocy u Tej, która chce nieustannie pomagać, jak szukali jej wadowiccy parafianie od misji redemptorystów w 1897 roku gromadząc się tłumnie przed obrazem ukoronowanym 25 lat temu?” – pytał pochodzący z Wadowic biskup. Na koniec wskazał, że obchody Zesłania Ducha Świętego przypominają o mocy Ducha, który umacnia wiernych do głoszenia Ewangelii. „Dziękujmy za łaski wyproszone przez Matkę Bożą Nieustającej Pomocy i prośmy o otwartość na natchnienia Ducha Świętego, byśmy mogli prowadzić życie pełne miłosierdzia” – wezwał. Jan Paweł II koronował cudowny wizerunek podczas swojej wizyty w Wadowicach w 1999 roku. Dary mieszkańców Wadowic i okolicy w postaci obrączek, pierścionków, kolczyków, naszyjników, łańcuszków stały się materiałem, z których powstały korony. Pamiątką koronacji jest ofiarowany przez Ojca Świętego złoty różaniec, który jako wotum został powieszony po lewej stronie cudownego obrazu. Z prawej strony na obudowie ołtarza ustawiono budzik – dar mieszkańców Lourdes dla Jana Pawła II. Po śmierci papieża zegar ten, który stał w apartamentach Ojca Świętego, przekazany został jako wotum dla Pani Wadowickiej. Przygotowaniem do świętowania 25. rocznicy koronacji obrazu była peregrynacja jego kopii w domach mieszkańców parafii.

„Święci nie są do podziwiania, święci są do naśladowania” – te słowa były motywem przewodnim 33-kilometrowej pieszej pielgrzymki „Ogień Lolek”, która przeszła 18 maja 2024 r. spod Krzyża Trzeciego Tysiąclecia w Bielsku-Białej pod krzyż na Matysce w Beskidzie Żywieckim. Pątnicy, wśród których były osoby z niepełnosprawnościami, dzieci i młodzież, kapłani, wychowawcy i opiekunowie, pokonali wspólnie tę trasę. Sobota była dniem wędrówki przez kilka beskidzkich gmin, gdzie na pielgrzymów czekali gościnni parafianie z poczęstunkiem. Wędrówkę zakończyła Msza św. pod Jubileuszowym Krzyżem na Matysce, koncelebrowana przez ks. Krzysztofa Ciurlę oraz ks. kan. Jana Goryla. Był to moment głębokiej modlitwy i dziękczynienia, nie tylko za dar życia św. Jana Pawła II, ale także za 25-lecie działalności Stowarzyszenia „Dzieci Serc”. Droga do Jubileuszowego Krzyża w Beskidzie Żywieckim prowadziła przez kilka ważnych miejsc. Najpierw był klasztor kontemplacyjny sióstr redemptorystek na Trzech Lipkach, gdzie pielgrzymka się rozpoczęła. Siostry redemptorystki, jak zwykle, przyjęły pielgrzymów serdecznie. Zakonnice do czasu beatyfikacji papieża przechowywały ogień z grobu Jana Pawła II, nazwany „Lolkiem”.  W 2008 roku ogień ten przywieźli do Polski biegacze z Włoch. Oni jako pierwsi pokonali trasę pomiędzy krzyżami na Trzech Lipkach i Matysce. Na placu przy pomniku św. Jana Pawła II przy kurii biskupiej pątnicy spotkali się z ks. kan. Janem Gorylem, który podzielił się refleksjami na temat życia i pontyfikatu św. Jana Pawła II. „Był to moment, który przypomniał nam o wielkości tego papieża i jego nieustannej modlitwie za Polskę” – wspominają pielgrzymi. Przy kościele pw. Najdroższej Krwi Pana Jezusa Chrystusa w Bystrej wędrowców przywitał ks. kan. Rafał Brzuchański, proboszcz parafii. „Spotkanie z nim i jego parafianami było pełne ciepła i wspólnotowej radości. Mogliśmy razem modlić się i rozważać tajemnice naszej wiary” – podsumowują uczestnicy pielgrzymki. Przy kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Słotwinie wędrowcy spotkali się z ks. Władysławem Sporkiem, proboszczem parafii. Kapłan podzielił się historią wspólnoty i opowiedział o lokalnych tradycjach religijnych. Kolejny przystanek to kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Ostrem-Twardorzeczce. Tu wszystkich przywitał ks. proboszcz Krzysztof Gałecki. Na cmentarzu parafialnym w Radziechowach pątnicy odwiedzili grób ks. prałata Stanisława Gawlika. Był pomysłodawcą i budowniczym krzyża jubileuszowego oraz inicjatorem Golgoty Beskidów na Matysce. „Był to moment szczególnej refleksji i modlitwy za zmarłego kapłana, który swoją wizją i pracą wpisał się w duchową mapę naszej diecezji” – podsumowują inicjatorzy pielgrzymki. Pielgrzymka zakończyła się na Matysce, gdzie sprawowana była Msza św. za dar życia św. Jana Pawła II, z prośbą o jego orędowanie za Polską. Była to również Msza dziękczynna za Stowarzyszenie „Dzieci Serc” z okazji 25-lecia jego działalności. Dziękowano za wszystkich, którzy przyczynili się do jego istnienia. fot. Jadwiga Klimonda

W Centrum św. Maksymiliana w Harmężach zakończyła się 18 maja 2024 r. druga część zwyczajnej kapituły Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanów). Bracia w tym czasie (13-17 maja) m.in. przyjęli czteroletni plan prowincji, podjęli uchwały i wybrali przełożonych klasztorów oraz domów formacyjnych w kraju i za granicą. Gwardianami zostali: w Chęcinach – br. Sylwester Miecznik w Dąbrowie Górniczej – br. Paweł Krzysztof Solecki w Głogówku – br. Paweł Gogola w Głowience – br. Krzysztof Kozioł w Harmężach – br. Kazimierz Malinowski w Horyńcu-Zdroju – br. Bogdan Klóska w Jaśle – br. Łukasz Pazgan w Kalwarii Pacławskiej – br. Marian Gołąb w Kowarach – br. Waldemar Czerwonka w Krakowie (św. Antoni) – br. Marian Michasiów w Krakowie (św. Franciszek) – br. Grzegorz Siwek w Krośnie – br. Piotr Micał w Legnicy – br. Zdzisław Tamioła w Lublinie – br. Łukasz Gora w Lubomierzu – br. Marek Kustroń we Lwówku Śląskim – br. Piotr Paradowski w Pieńsku – br. Marek Daukszewicz w Przemyślu – br. Rafał Antoszczuk w Radomsku – br. Dariusz Sowa w Rychwałdzie – br. Przemysław Janik w Sanoku – br. Bartosz Pawłowski w Szklarskiej Porębie – br. Konrad Łaniucha we Wrocławiu – br. Piotr Cuber w Zielonej Górze – br. Bronisław Staworowski w Blieskastel (Niemcy) – br. Mateusz Micek w Bogenbergu (Niemcy) – br. Robert Kiełtyka w Neustadt / WN (Niemcy) – br. Stanisław Śliwiński w Ludwigshafen-Oggersheim (Niemcy) – br. Wojciech Kordas w Ratingen (Niemcy) – br. Grzegorz Romański w Algonquin (Stany Zjednoczone) – br. Zbigniew Zajchowski w Rock Island (Stany Zjednoczone) – br. Piotr Sarnicki w Kampali-Munyonyo (Uganda) – br. Wojciech Ulman w Kakooge (Uganda) – br. Adam Klag w Matugga (Uganda) – br. Łukasz Mężyk w Bucharze (Uzbekistan) – br. Stanisław Rochowiak w Ferganie (Uzbekistan) – br. Siergiej Fedorov w Taszkencie (Uzbekistan) – br. Michał Gruszka Nowi gwardianie weszli w pełne posiadania swoich urzędów, jednak zaczną je pełnić z chwilą przekazania im tych obowiązków. Za zgodą kapituły przełożeni w Peru i Paragwaju zostaną wybrani w późniejszym czasie przez ministra prowincjalnego i jego definitorium. Br. Mariusz Kozioł odwiedzi te misje jesienią br. Bracia kapitulni wybrali ponadto przełożonych domów formacyjnych. Mistrzem postnowicjatu (rektorem) w Krakowie został br. Tomasz Czajka; mistrzem postnowicjatu w Kampali-Munyonyo (Uganda) – br. Piotr Dąbek; a mistrzem postulatu w Kakooge (Uganda) – br. Godfrey Katumba. W piątek. 17 maja, w Godzinie Miłosierdzia bracia modlili się za zmarłych swoich współbraci w minionym czteroleciu i odśpiewali uroczyste Te Deum na zakończenie kapituły. Minister prowincjalny, br. Mariusz Kozioł skierował do braci przesłanie, które zawarł w trzech prośbach. Po pierwsze, aby bracia wraz z nim codziennie szukali Boga, mieli czas dla Niego i trwali przy Nim w modlitwie wspólnej i indywidualnej. Po drugie, aby byli braćmi mniejszymi, którzy są pokorni, uprzejmi, prości, przystępni, nie wynoszący się nad innych i nie gardzący innymi. I po trzecie, aby w swojej posłudze kierowali się miłością ofiarną, gotową do oddania całego życia Bogu – na wzór św. Maksymiliana. W sobotę, 18 maja, zostali zaprzysiężeni nowo wybrani przełożeni klasztorów i seminarium krakowskiej prowincji franciszkanów. Gwardianie i mistrz postnowicjatu wobec ministra prowincjalnego i przybyłych z prowincji braci publicznie złożyli wyznanie wiary i przyrzeczenia. „Przyjmując urząd gwardiana przyrzekam zachować zawsze łączność z Kościołem katolickim, tak przez moje słowa, jak i przez sposób działania. Wypełnię z wielką troską i wiernością wszystkie obowiązki, do których wzywa mnie Kościół (…). Zachowam i przekażę wiernie nienaruszony depozyt wiary, odrzucając każdą doktrynę przeciwną. Będę podtrzymywał dyscyplinę wspólną całemu Kościołowi i przyczyniał się do zachowywania wszelkich przepisów kościelnych” – przyrzekali. Przełożeni, którzy nie mogli dziś przybyć do Harmęż, uczynią to samo w innym czasie i miejscu. Dziś też zostali uhonorowani bracia, którzy w tym roku obchodzą diamentowe, złote i srebrne jubileusze życia zakonnego i kapłaństwa. Na pamiątkę otrzymali od prowincjała Krzyże TAU z egzorcyzmem św. Antoniego: „Ecce Crucem Domini! Fugite partes adversae! Vicit Leo de tribu Juda, Radix David! Alleluia!” (Oto krzyż Pana! Uchodźcie jego przeciwnicy! Zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Potomek Dawida. Alleluja!). Uroczystej Mszy św. z Liturgią Godzin przewodniczył bp Jerzy Maculewicz z Uzbekistanu, który wywodzi się z krakowskiej prowincji franciszkanów. Uroczystość zakończyła się wspólnym posiłkiem w klasztornym ogrodzie. tekst: Jan Maria Szewek OFMConv, zdjęcia: Marek Kowalcze OFMConv

O modlitwę w intencji diakonów przygotowujących się do zaplanowanych na 25 maja 2024 r. w bielskiej katedrze święceń prezbiteratu zaapelował bp Roman Pindel. Hierarcha spotkał się z kandydatami do przyjęcia sakramentu kapłaństwa w kurii biskupiej. Diakonom podczas spotkania z biskupem towarzyszył ks. Sławomir Kołata, wicerektor Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Kandydaci do święceń kapłańskich z diecezji bielsko-żywieckiej to diakoni: Adam Bajorek z parafii św. Klemensa w Ustroniu, Kacper Biłyk z parafii św. Floriana w Żywcu Zabłociu, Piotr Kania z parafii Miłosierdzia Bożego w Miliardowicach, Dominik Opyrchał z parafii św. Pawła Apostoła w Bielsku-Białej, Szymon Pawlus z parafii św. Floriana w Żywcu Zabłociu i Piotr Talik z parafii Imienia NMP w Kamesznicy. Swoje roczne praktyki duszpasterskie odbyli w różnych parafiach na terenie diecezji. fot. ks. Piotr Góra

Zmarł ksiądz prałat Tadeusz Kasperek, wieloletni proboszcz parafii pod wezwaniem św. Piotra Apostoła w Wadowicach. Miał 72 lata. Ks. Kasperek urodził się w 1952 roku w Bielsku-Białej. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1977 roku. Swoją posługę rozpoczął jako wikariusz w parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Bielsku-Białej Komorowicach (1977-1980), a następnie w parafii św. Jadwigi w Krakowie-Krowodrzy. W latach 1988-1993 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Od 1993 roku sprawował posługę proboszcza w Wadowicach. Pod jego przewodnictwem dokończono budowę kościoła, odnowiono zabytkowy cmentarz parafialny, a życie parafialne kwitło. W 1999 roku współorganizował pielgrzymkę papieża Jana Pawła II do Wadowic. Był również dziekanem dekanatu Wadowice Południe oraz prałatem papieskim. Pogrzeb odbędzie się 20 maja o godz. 15.00 w kościele św. Piotra Apostoła w Wadowicach. Mszy św. tego dnia przewodniczyć będzie abp Marek Jędraszewski. We wtorek, 21 maja, o godz. 14.00, Msza św. pod przewodnictwem bp. Roberta Chrząszcza i odprowadzenie na cmentarz parafialny.