Parafia Św. Anny
w Ustroniu - Nierodzimiu

Rozpoczęły się przygotowania przed zapowiedzianą na 13 kwietnia 2025 r. premierą Misterium Męki Pańskiej, czyli „Pasji Beskidzkiej”. Widowisko będzie można zobaczyć po raz ósmy w amfiteatrze żywieckim. Reżyser przedstawienia to zawodowy aktor Teatru Banialuka w Bielsku-Białej Eugeniusz Jachym. Inicjatorem tego już legendarnego przedsięwzięcia scenicznego jest ks. Grzegorz Kierpiec, obecnie wikary parafii w Wieprzu koło Żywca. W sztuce gra około 80 aktorów-amatorów. Pojawią się nowe rozwiązania techniczne w wykonaniu grupy artystycznej Ars Invictus. Dotąd widowisko obejrzało ponad 10 tys. widzów, którzy niemal co roku nagradzają artystów-amatorów gorącą owacją na stojąco. 4 lata temu na przeszkodzie w wystawieniu dramatu stanęła pandemia. Przedstawienie wróciło jednak pod żywiecki namiot pod Grojcem. PASJA BESKIDZKA – POCZĄTEK KOŚCIOŁA 📅 13 kwietnia 2025 ⏰ Godz. 19:00 📍 Amfiteatr Pod Grojcem, Żywiec 🎟 Bilety: 30 zł Dostępne w: ✅ Miejskim Centrum Kultury (pon.-pt. 7:00-15:00) 📞 Rezerwacja tel.: (33) 475 11 65 ✅ Zakrystii konkatedry NNMP w Żywcu ✅ Kawiarence „Przystań” ✅ Zakrystii parafii w Wieprzu ✅ W dniu wydarzenia 👶 Dzieci do lat 12 – wstęp wolny!

26 kwietnia 2025 roku w Brennej, o godzinie 20:00, na scenie miejscowego amfiteatru zagoszczą aktorzy-amatorzy z Żywiecczyzny, by przedstawić widowisko Misterium Pasyjne – „Pasja Beskidzka”. To wydarzenie artystyczne w reżyserii Eugeniusza Jachyma. Tegoroczną premierę będzie ono miało tradycyjnie w amfiteatrze pod Grojcem w Żywcu, 13 kwietnia br. Niecałe dwa tygodnie później zagości w Brennej. „Pasja Beskidzka”, nosząca podtytuł „Początek Kościoła”, to nie tylko opowieść o męce i śmierci Chrystusa, ale także refleksja nad znaczeniem tych wydarzeń dla genezy chrześcijaństwa oraz życia Kościoła. Widowisko obejmuje mękę Chrystusa i wydarzenia po Zmartwychwstaniu, a nawet sięga do Apokalipsy. Wyjątkowość „Pasji Beskidzkiej” podkreślają nowoczesne elementy, takie jak aranżacje świetlne LED i ogniowe. Około 80 aktorów z ziemi żywieckiej, w tym niektórzy występujący po raz pierwszy, przygotowuje się obecnie do tej inscenizacji, która od lat cieszy się uznaniem widzów. W zeszłorocznej odsłonie widowiska wprowadzono premierowe sceny, ukazujące kolejne wydarzenia po zmartwychwstaniu Chrystusa. Wstęp na wydarzenie jest wolny, jednak po spektaklu będzie możliwość złożenia dobrowolnej ofiary na cele organizacyjne. fot. Parafia św. Jana Chrzciciela w Brennej

„Warto dostrzec znaczenie refleksji nad życiem i dorobkiem wcześniejszych pokoleń. Biblia jest jednym z ponadczasowych nośników idei, które mogą inspirować także współczesnych twórców” – zwraca uwagę Piotr Czadankiewicz, pomysłodawca i kurator wystawy „Rzeczy stare i nowe. Księgi mądrościowe i nowe wspaniałe światy”. Ekspozycję można oglądać do 28 marca br. w Galerii PPP w Bielsku-Białej. Kilkunastu artystów zaprezentowało, za pomocą języka plastyki, własną interpretację przesłania wybranych ksiąg biblijnych. To kontynuacja ubiegłorocznego przedsięwzięcia, w ramach którego artyści odnieśli się do Księgi Koheleta. „Tym razem pragniemy spojrzeć na całość myśli zawartej w tych tekstach. Do kanonu ksiąg mądrościowych Kościół katolicki zalicza: Księgę Przysłów, Księgę Koheleta, Księgę Mądrości Salomona, Księgę Syracha, a także Księgę Psalmów, Księgę Hioba i Pieśń nad Pieśniami” – wyjaśnia Czadankiewicz. Wystawę można podzielić na dwie grupy: prace stworzone specjalnie na tę okazję – tym razem stanowią one większość – oraz te, które uzupełniają ekspozycję, podkreślając jej charakter. Jerzy Talik: „Syr 12,3”, piórko, tuszszlagmetal. „Poruszając tematy fundamentalne, pragniemy, aby miały one dla nas rzeczywiste znaczenie – byśmy odnaleźli w nich intuicje i tropy, które mogą stać się wskazówkami w codziennym życiu. Czy udało się to osiągnąć? Trudno powiedzieć, bo to bardzo ambitne oczekiwania” – zauważa kurator. Piotr Kutryba: „Zło wszędzie zło”, tusz, papier. Podkreśla, że już sam fakt, iż większość zaproszonych artystów podeszła do tematu z powagą, można uznać za sukces. „Oczywiście istotne jest także, aby prace prezentowały wysoki poziom warsztatowy – to zawsze stanowi pewne wyzwanie. Jeśli podejmujemy tematykę sakralną i głębokiej refleksji, musimy zachować najwyższą jakość. Skoro mówimy o Bogu, skoro dotykamy spraw kluczowych, to także sztuka powinna spełniać najwyższe standardy” – zaznacza, przywołując słowa, jakie według anegdoty Jan Styka (1858–1925) miał usłyszeć od Boga: „Ty mnie nie maluj na klęczkach, ty mnie maluj dobrze”. Piotr Czadankiewicz: „Przepaść i mądrość, któż potrafi zbadać. Syr, 13”, grafika cyfrowa. Czadankiewicz tłumaczy, że pomysł wystawy wynika z niezgody na radykalne odcinanie się od dorobku przeszłości i dokonań, które przez wieki kształtowały rzeczywistość. „Nie chodzi o to, by kurczowo trzymać się przeszłości, lecz o to, by zmiany wprowadzać świadomie i rozważnie. Niezależnie od tego, jak postrzegamy dzisiejszą, dynamicznie zmieniającą się cywilizację, warto sięgać do źródeł. Biblijne księgi mądrościowe mogą pełnić rolę skarbca życiowych prawd – cennych ze względu na swoją przenikliwość, rozwagę i dystans wobec chaotycznej rzeczywistości” – dodaje. „Sztuka sakralna w kulturze współczesnej stała się wielkim nieobecnym. Nie wszyscy to zauważają, ale jej brak ma coraz bardziej destabilizujące skutki. Szeroko pojęta twórczość kształtuje bowiem nie tylko naszą wrażliwość i wyobraźnię, lecz także sposób myślenia” – podkreśla. Piotr Wisła: „Księgi mądrościowe i nowe wspaniałe światy”, tusz, papier. „Zanik profesjonalnej sztuki religijnej to symptom postępującej laicyzacji i banalizacji kultury. Ograniczamy się do tego, co doraźne – szybkie, łatwe, powierzchowne i spektakularne. Koncentrujemy się na nowinkach i błyskotkach. Dlatego każde zatrzymanie się, wyciszenie, każda forma głębszej refleksji jest niezwykle cenna, bo wspiera naszą duchową drogę” – zaznacza artysta. „Obecne czasy przynoszą również odejście od prostoty i szacunku dla prawdy. Refleksja nad tym, co istotne, zastępowana jest żonglerką kłamstwem i utopiami. Biblia może być drogowskazem, a sztuka – na swój sposób – pomocą w odnalezieniu właściwej ścieżki” – mówi kurator, zaznaczając, że wystawa jest zaproszeniem do przemyśleń nad treścią biblijnych ksiąg. Prezentowane prace powstały w różnych technikach plastycznych – od grafiki warsztatowej i cyfrowej, przez plakat, malarstwo, rysunek i kolaż, aż po autorskie eksperymenty artystyczne. „Jeszcze większą różnorodność dostrzec można w stosowanych konwencjach i środkach wyrazu: od precyzyjnego skrótu plakatowego, przez symbolikę, poetycką wrażliwość i surrealistyczną wyobraźnię, po realizm, geometryczne uproszczenia, ekspresję i inspiracje ludowością. To bogactwo form pokazuje, jak różnorodnie można interpretować sacrum i profanum – sfery, które w dzisiejszej kulturze coraz rzadziej się przenikają” – wyjaśnia kurator. https://diecezja.bielsko.pl/wp-content/uploads/2025/03/czadankieiwcz_wystawa_kuratorskie_oprowadzanie.mp3 W projekcie wzięli udział: Piotr Czadankiewicz, Roman Kalarus, Joanna Kałdan, Michał Kliś, Izabela Kruźlak, Elżbieta Kuraj, Piotr Kutryba, Józef Łysakowski, Wiesław Łysakowski, Elżbieta Pietruczuk, Kazimierz Rochecki, Teresa Sztwiertnia, Jerzy Talik, Mateusz Taranowski, Agata Tomiczek-Wołonciej, Piotr Wisła, Ernest Zawada, Barbara M. Żak. Piotr Czadankiewicz: „Niech wasza mowa będzie Tak-tak, nie-nie (Mądrość Syracha i supermarket idei). Piotr Czadankiewicz: „Przepaść i mądrość, któż potrafi zbadać (Syr 13), grafika-cyfrowa. Elżbieta Kuraj: „Czas na Koheleta”, olej, akryl. Izabela Krużlak: „Ulotność”, linoryt. Teresa Sztwiertnia: „I zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy”, olej, płótno. Zdzisław Wiatr: „Samotna starość”, grafika cyfrowa. Barbara M. Żak: „Mądrość”.

W niedzielę, 16 marca 2025 r., biskup Piotr Greger wizytował parafię Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Zwardoniu. To niewielka miejscowość licząca około 1000 mieszkańców, położona na granicy polsko-słowackiej. Wspólnotą parafialną, utworzoną w 1932 roku, od 18 lat kieruje ks. kanonik Jan Kurdas. Wizytacja rozpoczęła się od uroczystego wprowadzenia biskupa do świątyni i powitania przez proboszcza oraz przedstawicieli parafii. W swoim sprawozdaniu ksiądz Jan przedstawił przede wszystkim dokonania materialne: remont starej plebanii, budowę dużego parkingu, odnowienie zabytkowych ołtarzy i wykonanie nowych witraży. Podkreślił, że wszystkie te przedsięwzięcia były możliwe dzięki hojności oraz zaangażowaniu parafian. Podczas wizyty biskup Piotr głosił homilie na wszystkich Mszach św., sprawował Eucharystię i udzielił sakramentu bierzmowania dziewięciu młodym osobom. Pobłogosławił dzieci oraz matki oczekujące potomstwa. Spotkał się także z grupami formacyjnymi i modlitewnymi działającymi przy parafii, a na spotkaniu rad parafialnych omawiano m.in. sposoby dobrego wykorzystania czasu roku jubileuszowego. Wizytacja objęła również kancelarię parafialną, gdzie hierarcha rozmawiał z proboszczem. fot. ks. Robert Kasprowski

Bp Roman Pindel wizytował 16 marca 2025 r. parafię pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Istebnej Kubalonce. Proboszcz ks. Robert Szczotka Jr. w ramach swego sprawozdania na początku wizyty przedstawił historię parafialnego kościoła – pierwotnie zbudowanego w Przyszowicach, a przeniesionego na Kubalonkę jako muzeum. Dzięki wierze i staraniom wiernych świątynia odzyskała pierwotną funkcję miejsca modlitwy i od 1984 roku pełni rolę kościoła parafialnego. Podkreślił zaangażowanie parafian, którzy pokonują trudną drogę do kościoła. Jego zdaniem, symbolizuje to ich wytrwałość w wierze w świecie coraz mniej przychylnym Kościołowi. Wspomniał o kulcie Matki Bożej, wyrażającym się w nabożeństwach pierwszych sobót i śpiewie Godzinek. Wskazał także na praktykę przyjmowania Komunii Świętej w postawie klęczącej, jako wyraz świadectwa wiary. Ks. Szczotka podziękował parafianom za troskę o świątynię. Wspomniał o przeprowadzonej fumigacji kościoła oraz planowanej wymianie dachu, możliwej dzięki ofiarności wiernych i wsparciu konserwatora zabytków. Na zakończenie wyraził wdzięczność za obecność biskupa, prosząc o modlitwę i pasterskie błogosławieństwo. Wyraził wiarę, że jego posługa umocni parafię w wiernym podążaniu za Chrystusem. fot. ks. Piotr Góra

65-lecie kapłaństwa o. Floriana Szczęcha OFMConv – wyświęconego przez biskupa Karola Wojtyłę w roku 1960, prawie 90-letniego zakonnika, wykładowcy, przełożonego, kapelana szpitalnego, duszpasterza zarówno w Polsce, jak i w Niemczech, który 23 lata swego duszpasterzowania poświęcił parafii w Harmężach – świętowano 16 marca 2025 r. w harmęskiej wspólnocie parafialnej i klasztornej. „Przez całe życie zasługujesz na uznanie i wdzięczność – za wierną służbę Bogu i ludziom, za miłość do zakonu, za świadectwo kapłańskiego życia. Bądź nadal pielgrzymem nadziei, aż do pełnego zjednoczenia z Tym, któremu przed laty powiedziałeś: Oto ja, poślij mnie” – powiedział o. Mariusz Kozioł OFMConv, przełożony krakowskiej prowincji franciszkanów konwentualnych, który przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej w podoświęcimskim kościele parafialnym. „Kiedy patrzymy na jubilata, ojca Floriana, słowa: Trwajcie mocno w Panu spełniają się także w jego życiu. Od 65 lat jest kapłanem – głosi Słowo Boże, udziela sakramentów, a tym samym niesie ludziom nadzieję i samego Boga” – powiedział krakowski prowincjał i zacytował świadectwo z momentu wstąpienia o. Floriana do zakonu: „Mając 13 lat, zostałem ministrantem i zacząłem służyć do Mszy św. Pewnego razu, podczas Eucharystii, której posługiwałem, wzbudziło się we mnie pragnienie zostania kapłanem, aby służyć Bogu. Później zapragnąłem być kapłanem w zakonie franciszkańskim” – napisał w 1949 r. dzisiejszy jubilat. „Ojciec Florian przez lata pracował jako wykładowca, był przełożonym, kapelanem szpitalnym, duszpasterzem zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. Ci, którzy go znają i mieli okazję się z nim zetknąć, wiedzą, że jest człowiekiem dobrym i uczynnym, o prawdziwie franciszkańskim sercu” – dodał o. Kozioł. „Ojcze Florianie, przez całe życie zasługujesz na uznanie i wdzięczność – za wierną służbę Bogu i ludziom, za miłość do zakonu, za świadectwo kapłańskiego życia. Bądź nadal pielgrzymem nadziei, aż do pełnego zjednoczenia z Tym, któremu przed laty powiedziałeś: Oto ja, poślij mnie” – zaznaczył. Prowincjał na koniec wręczył jubilatowi perłowy różaniec z relikwiami braci męczenników z Pariacoto – ojca Zbigniewa i ojca Michała. „Niech oni towarzyszą Ci na drodze, którą Pan Bóg wciąż przed Tobą otwiera. Życzymy Ci wszelkiego błogosławieństwa!” – wezwał. Słowa życzeń wypowiedział także gwardian klasztoru w Harmężach o. Kazimierz Malinowski OFMConv: „Złożyłeś swoją nadzieję w Panu wtedy, gdy w wieku 13 lat postanowiłeś pójść drogą kapłańską i franciszkańską. Jemu oddałeś siebie. I z całą pewnością pozostałeś Mu wierny przez te wszystkie lata, skoro tak naturalnie i zwyczajnie objawiasz te piękne cnoty wszystkim, którzy z Tobą żyją. To wielki dar i błogosławieństwo dla nas, mieszkańców klasztoru, że jesteś pośród nas, że karmisz nas swoją wiarą, swoją nadzieją i swoją miłością. Ogromnie za to dziękujemy. Jesteś bezcenny, jesteś skarbem. A ten skarb przyszedł do nas z Lubeni” – dodał, dziękując za obecność na uroczystości najbliższej rodziny jubilata. Wierni na koniec oklaskami na stojąco wyrazili swoją wdzięczność wobec kapłana. Eucharystię koncelebrowali liczni kapłani zakonni i diecezjalni, z dziekanem oświęcimskim ks. Mariuszem Kiszczakiem. Franciszek Szczęch urodził się 26 października 1935 roku we wsi Lubenia koło Rzeszowa, na Podkarpaciu, jako najstarsze z czworga dzieci Józefy i Józefa Szczęchów. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1949 roku wstąpił do Małego Seminarium Ojców Franciszkanów, kontynuując edukację w Niepokalanowie i Krakowie. 3 września 1951 roku rozpoczął nowicjat w krakowskim klasztorze, przyjmując imię zakonne Florian. Pierwszą profesję zakonną złożył 4 września 1952 roku w Niepokalanowie. W latach 1954-1956 studiował filozofię w Łagiewnikach, a teologię w latach 1956-1960 w Krakowie. Był uznawany za jednego z najzdolniejszych kleryków – wyróżniał się modlitwą, życzliwością oraz zdolnościami muzycznymi i lingwistycznymi. 8 grudnia 1957 roku złożył profesję wieczystą, a 12 marca 1960 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II. Po święceniach przez rok pracował jako katecheta w Krakowie, a w 1961 roku został skierowany do klasztoru we Wrocławiu. W 1963 roku rozpoczął studia germanistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył w 1969 roku. W międzyczasie odbył roczną praktykę językową w Austrii. W 1968 roku został przeniesiony do Legnicy, gdzie pełnił funkcję wychowawcy młodzieży oraz nauczyciela języka niemieckiego i łacińskiego. Na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu studiował teologię i napisał pracę licencjacką na temat działalności misyjnej św. Maksymiliana Kolbego w Japonii. W 1975 roku nostryfikował magisterium na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1980-1983 pełnił funkcję asystenta prowincjalnego w zarządzie prowincji. W 1985 roku obronił doktorat na KUL-u, poświęcony adaptacji Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych na przykładzie działalności św. Maksymiliana Kolbego. W 1986 roku został skierowany do klasztoru w Ratingen w Niemczech, gdzie przez sześć lat pracował jako kapelan szpitalny. Po powrocie do Polski w 1992 roku objął funkcję gwardiana klasztoru i proboszcza parafii w Harmężach, które pełnił przez dwie kadencje do 2000 roku. Następnie ponownie wyjechał do Niemiec, gdzie był gwardianem w klasztorze w Ludwigshafen-Oggersheim, a później w klasztorze w Neustadt. W 2009 roku powrócił do Polski i zamieszkał w klasztorze w Harmężach, gdzie przez długie lata oprowadzał grupy obcojęzyczne po wystawie Klisze Pamięci Mariana Kołodzieja. Ojciec Florian nadal aktywnie pisze artykuły do różnych czasopism, m.in. Rycerza Niepokalanej i Posłańca Świętego Antoniego. Jest najstarszym zakonnikiem krakowskiej prowincji franciszkanów, a w październiku skończy 90 lat. https://diecezja.bielsko.pl/wp-content/uploads/2025/03/65_lat_kaplanstwa__Florian_Szczech_16_03_25-1.mp3